Giacomo Antonelli
Hi Giacomo Antonelli (Abril 2, 1806 – Nobyembre 6, 1876) usa nga Italyano nga kardinal-diakono. Hiya an Kardinal nga Maghirilom han Estado tikang 1848 tubtob han iya kamatay; mayda niya dako nga papel ha Italyano nga politika, ha pagpatok han paghiusa han Italya ngan panginano hin mga interes han Singbahan Katoliko Romano ha Europeo nga mga butang. Agsob hiya nga gintawag nga "Italyano nga Richelieu".[2]
| Iya Eminensya Giacomo Antonelli | |
|---|---|
| Kardinal nga Maghirilom han Estado | |
 Giacomo Antonelli | |
| Sede | Diakono han Curia Romana[1] |
| Ginbutang ha puwesto | 29 Nobyembre 1848 |
| Ginbutang ha sede | 29 Nobyembre 1848 |
| Natapos han pahanon hin pag-alagad | 6 Nobyembre 1876 |
| Nag-una | Giovanni Soglia Ceroni |
| Nagsunod | Giovanni Simeoni |
| Iba nga mga puwesto |
Kardinal-Diakono han Sant'Agata dei Goti Kardinal-Diakono han Santa Maria in Via Lata Kardinal-Protodiakono |
| Mga Orden | |
| Gin-ordinar | 1840 (diakono) |
| Ginhimo nga kardinal |
11 Hunyo 1847[1] ni Papa Pío IX |
| Ranggo | Kardinal-Diakono |
| Personal nga mga detalye | |
| Ngaran ha pagkatawo | Giacomo Antonelli |
| Natawo | 2 Abril 1806 |
| Namatay | 6 Nobyembre 1876 (edad 70) |
| Denominasyon | Katoliko |
| Puwesto han una |
Kardinal nga Maghirilom han Estado (syahan nga panahon) (10 Marso – 3 Mayo 1848) |
Kinabuhi ngan trabaho
igliwatNatawo hiya ha Sonnino harani ha Terracina ngan gin-edukar hiya hin pagkapádì, kundi, katapos hin pagkuha hin mga menor nga orden, hinmadong han ideya nga magin-pádì, ngan pinmili hin administratibo nga karera Ginhimo hiya nga sekular nga prelado ngan ginpadara hiya nga delegado apostoliko ha Viterbo han 1836, nga diin hin sayó nga panahon nagpagawas hiya han iya reaksyonaryo nga mga pamatasan hin talinguha nga pagpuypoy hin liberalismo. Han 1839 ginbalhin hiya ngadto ha Macerata. Han 1840 gin-ordenar hiya nga diakono. Ginpabalik hiyá ha Roma han 1841 han konserbador nga Papa Gregorio XVI, nga diin inmapi hiya han ofisyo han Secretariat han Estado, kundi pag-upat ka tuig, ginhimo hiya nga pontifisyo nga tesorero-heneral. Ginhimo hiya nga kardinal (Hunyo 11, 1847), usa han mga kataposan nga tinuod nga kardinal-diakono han Singbahan, ginpili hiya ni Pío IX nga mangulo hin konseho han estado nga tutugonon hin paghimo hin konstitusyon para han mga Estado Pontifisyo.
Han Marso 10, 1848, nagin premier hi Antonelli han syahan nga konstitusyonal nga ministeryo ni Pío IX. Han pagkabungkag han iya gabinete tungod han pagbiya han mga liberal katapos han publiko nga pagbiya hin pagtambong han Papa han gyera hin nasodnon nga liberasyon dida han 29 han Abril 1848, ginhimo ni Antonelli ha iya kalugaringon an pagkagobernador han mga sagrado nga palasyo basi magpabilin hin dayuday nga pagkadto ngadto ngan pag-impluwensya han Papa. Katapos han pag-asasinar kan Pellegrino Rossi (Nobyembre 18, 1848) hi Antonelli an nag-arreglo han pagkalagiw ni Pío IX ngadto ha Gaeta. [3] Hadto nga tuig, an mga Estado Pontifisyo ginbungkag han mga liberal ngan ginsaliwanan hin Romano nga Republika, kundi an mga Estado Pontifisyo nahibalik ngadto han Papa dida han 1849 pinaagi hin kusog hin mga puwersa nga Franses ngan Austryano nga gintawag han paghangyo ni Antonelli.
Bisan man han iya mga saad ha mga kagamhanan ha langyaw, ginbalik niya in absoluto nga kagamhanan ha mga Estado Pontifisyo pagbalik ha Roma (April 12, 1850) ngan waray niya tumana an mga ginkasabotan han pagsumite han iya panbilanggo hin mga Liberal. Han 1855 igo la hiya nga nakalikay hin pag-asasinar. Komo aliado ni Fernando II han Duha nga mga Sicilia, nga diin nakakarawat hiya hin tinuig nga subsidy, nagtalinguha hiya katapos han 1860, hin pagbulig han pagbalik ha puwesto ni Fernando han iya pag-aghat hin panulis didto han katubtuban han Napoles. Han mga diplomatiko nga pakigsangkay ni Ricasoli han 1861, nagbaton hi Pío IX han iya kilalado nga "Non possumus" tungod han mga suhestyon ni Antonelli, kundi ha urhe nga panahon (1867) ginkarawat han Papa hin pagkaatrasado an ginproponer ni Ricasoli mahiunong han gintatag-iyahan han singbahan.
Katapos han Septyembre nga Kombensyon han 1864, gin-organisar ni Antonelli an Lehiyon han Antibes pagsaliwan han mga Franses nga kasundalohan ha Roma, ngan han 1867 nakakuha hiya hin bulig tikang han mga Franses patok han pagsulong ni Garibaldi patok han teritoryo han Papa. Katapos han pagreokupar ha Roma han mga Franses katapos han pag-awayan ha Mentana han 3 Nobyember 1867, binalik hi Antonelli hin pagdumara nga supremo kundi pagsakob han mga Italyano han 1870 napiritan hiya nga malimitado an iya buruhaton han pagdumara ha mga relasyon ha langyaw. Ginsurat niya, nga gin-aprobahan han Papa, an surat nga naghangyo han mga Italyano nga mag-okupar han Syudad Leonina (nga diin an kagamhanan nga Italyano nagplano nga tugotan nga magpabilin ha pagdumara han Papa basi magpabilin an iya gahom nga temporal), ngan nakuha ni Antonelli tikang han mga Italyano an bayad han óbolo ni San Pedro (5,000,000 lire) nga nahabilin dida han echiker han papa, pati gihapon an 50,000 ka scudi, nga amo la nga installment han Italyano nga allowance (nga ha urhe ginpermanente an kadamo han Balaod hin mga Garantiya, Marso 21, 1871) nga ginkarawat han Santa Sede.
Han kamatay ni Antonelli, an mga finansya han Vaticano nasabtan nga masamok nga mayda defisit nga 45,000,000 ka lire. An personal nga karikuhan niya nga nakuha niya samtang dida hiya ha puwesto, dako, ngan ginbilin niya haros tanan ngadto han mga tawo tikang ha iya pamilya. Guti-ay la an bilin niya han Singbahan ngan an ginbilin niya ngadto han Papa guti-ay nga souvenir la. Tikang han 1850 tubtob han iya kamatay, waray hiya magsamok hin duro ha mga butang hin dogma ngan disiplina han singbahan, bisan man kun nagpadara hiya han mga kagamhanan ha langyaw hin mga sirkular nga upod an Syllabus hin mga Sayop (1864) ngan an mga buhat han Syahan nga Konsilyo han Vaticano (1870).[3]
An iya buruhaton haros naubos ngadto han lantugi han papado ngan han Italyano nga Risorgimento. Namatay hiya han 6 han Nobyembre 1876.[4]
Bisan man kun waray ini makapugong han pagka-beato ni Pío IX, mayda mga nasiring nga an pagkakilala kan Antonelli bangin igó na nga makapugong han iya pagkanonisar. Hi Antonelli usa han mga kataposan nga mga diakono nga ginhimo nga kardinal ugsa magdeklara hi Papa Benedicto XV dida han 1917 nga tanan nga mga kardinal angay ma-ordenar hin pagka-pádì.[4]
Dugang pa
igliwat- An kardinalato hin karuhaan-kag-siyam ka tuig ni Antonelli amo an ikaduha-nga-gimaihai hin bisan hin-o nga kardinal nga waray tinmambong hin konklave papal. Naabtan hiya ni Roger Etchegaray dida han Nobyembre 26, 2008. Hi Etchegaray inmabot hin edad nga 80 han 2002 ngan sugad man nawad'an hin katungod hin pagtambong hin konklave, ngan amo nga waray hiya tinmambong dida han mga konklave han 2005 ngan 2013 nga nagpili kanda Papa Benedicto XVI ngan Papa Francisco.
- Ada hi Antonelli han sine nga Li chiamarono... briganti! (1999), nga gindara hin papel ni Giorgio Albertazzi.
Mga tigaman
igliwat- ↑ 1.0 1.1 "Giacomo Cardinal Antonelli". Catholic-Hierarchy.org. David M. Cheney. Ginkuhà 21 Enero 2015.
- ↑ Carlo Falconi, Il Cardinale Antonelli: Vita e carriera del Richelieu italiano nella chiesa di Pio IX (Milan: Mondadori) 1983.
- ↑ Chisholm 1911.
- ↑ 1917 Code of Canon Law – Canon 232 §1
Mga kasarigan
igliwat- [./File:Wikisource-logo.svg
] This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Antonelli, Giacomo". Encyclopædia Britannica 2 (11th ed.). Cambridge University Press. - Rudge, F. M. (1913). "Giacomo Antonelli". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
- Michael Burleigh, 2006. Earthly Powers: The Clash of Religion and Politics in Europe, from the French Revolution to the Great War
- David I Kertzer, 2004. Prisoner of the Vatican: The Popes' Secret Plot to Capture Rome from the New Italian State (Houghton Mifflin) ISBN 978-0-618-22442-5
- Frank J. Coppa, 1990. Cardinal Giacomo Antonelli and Papal Politics in European Affairs ISBN 0-7914-0184-7 The first full-length biography, based on the documents of the Secret Vatican Archives, and not previously used family papers in the Archivio di Stato, Rome.
- (Roger Aubert), "Antonelli, Giacomo," Dizionario biografico degli italiani, vol. 3 (1961)
Mga sumpay ha gawas
igliwat
| Mga titulo ha Singbahan Katolika | ||
|---|---|---|
| Gin-unahan ni Juan Francisco Marco y Catalán |
Kardinal-Diakono han Sant'Agata dei Goti 14 Hunyo 1847 – 6 Nobyembre 1876 titulo ginkaptan in commendam tikang han 13 Marso 1868 – 6 Nobyembre 1876 |
Ginsundan ni Frédéric de Falloux du Coudray |
| Gin-unahan ni Giuseppe Ugolini |
Kardinal-Protodiakono 19 Disyembre 1867 – 6 Nobyembre 1876 |
Ginsundan ni Prospero Caterini |
| Kardinal-Diakono han Santa Maria in Via Lata 13 Marso 1868 – 6 Nobyembre 1876 | ||
| Mga politikanhon nga mga puwesto | ||
| Gin-unahan ni Giuseppe Bofondi |
Kardinal nga Maghirilom han Estado 10 Marso – 3 Mayo 1848 |
Ginsundan ni Anton Orioli |
| Gin-unahan ni Giovanni Soglia Ceroni |
Kardinal nga Maghirilom han Estado 29 Nobyembre 1848 – 6 Nobyembre 1876 |
Ginsundan ni Giovanni Simeoni |